Çaba

Siyahın ardını görmeye çalıştım. Başka renklerin de. Hep bir şeylerin ardı arkasını görmeye çalıştım, asla görünenle yetinemedim. Yoruldum. Yoruldum ve artık hiçbir rengi, hiçbir şeyi önemsemedim. Ne ardını, ne arkasını.

Sadece var oldum, böyleyken gerçekten var mıydım? Ne bulmayı umarken yordum kendimi? Ne bulsam yorulduğuma değecekti ? Ne bulabileceğimi, ne de bulduğumda elde edeceğimi bilmediğim bir çabanın içindeydim.
Hayat tam olarak buydu belki de. Beyaz ve Siyah. Gri mi dedin? O sadece yorgunluk…